خاندان سلطنتی بریتانیا چقدر ثروتمند هستند؟/ دارایی‌های خالص ملکه چقدر بود؟
تاریخ انتشار: ۲۹ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۵۴۵۸۹
آدام توز مورخ بریتانیایی و استاد تاریخ در دانشگاه ییل و استاد دانشگاه کلمبیا و مدیر انستیتو اروپایی بوده است. او در سال ۲۰۰۲ میلادی جایزه فیلیپ لورهولم را برای تاریخ مدرن و چاپ کتاب‌اش با عنوان «آمار و دولت آلمان، ۱۹۰۰-۱۹۴۵: ساخت دانش اقتصادی مدرن» برنده شد. او عمدتا به دلیل مطالعه اقتصادی دوره رایش سوم شناخته شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
او در دانشگاه ییل استاد تاریخ معاصر آلمان بوده است. هم چنین، توز مدیر مطالعات امنیت بین المللی در مرکز مطالعات بین المللی و منطقه‌ای مک میلان بوده است. کتاب «دستمزد تخریب» او یکی از برندگان جایزه تاریخ ولفسون در سال ۲۰۰۶ بود. کتاب «سقوط اقتصادی ۲۰۰۸ چگونه یک درگیری با بحران‌های مالی جهان را تغییر داد» نوشته او با ترجمه «پیروز اشرف» توسط نشر اختران به فارسی ترجمه شده است. از جمله دیگر جوایز دریافتی توز می‌توان به جایزه تاریخ لانگمن (۲۰۰۷ میلادی)، جایزه کتاب تاریخ لس آنجلس تایمز (۲۰۱۵ میلادی) و جایزه لیونل گلبر (۲۰۱۹ میلادی) اشاره کرد.
تشییع جنازه ملکه الیزابت دوم تاثیر عاطفی خانواده سلطنتی بر بریتانیا را مورد توجه قرار داده است. با این وجود، اندازه گیری میزان تاثیر اقتصادی خاندان سلطنتی بریتانیا بر آن کشور بسیار دشوارتر است تا حدی بدان خاطر که بقایایی از درک پیشینی از اقتصاد است.
آیا نهاد سلطنت یک ضرر خالص اقتصادی برای بریتانیا است یا یک سود خالص؟ آیا ما از دیدگاه شخصی خاندان سلطنتی در مورد سیاست اقتصادی آگاهی داریم؟ و حتی «مالک شدن» همه قوهای کشور به چه معناست؟
این موارد برخی از پرسش‌های کلیدی هستند که ممکن است در ذهن هر فردی که به خاندان سلطنتی بریتانیا می‌اندیشد مطرح شود.
طبق برآوردی که من انجام داده‌ام ارزش کل چیزی که «شرکت» نامیده می‌شود و در واقع، کل دارایی خاندان سلطنتی بریتانیا است در حدود ۲۸ میلیارد دلار می‌باشد. بنابراین، در مورد مقادیری جدی از پول صحبت می‌کنیم.
شخص ملکه زنی فوق العاده ثروتمند بود. بر اساس برخی برآوردها او ۵۰۰ میلیون دلار دارایی داشت از جمله دو کاخ ساندرینگهام و بالمورال و کلکسیونی از تمبرها به ارزش ۱۰۰ میلیون دلار که باعث می‌شود به این نتیجه برسم که تخمین ارزش ۵۰۰ میلیون دلاری برای دارایی‌های او ممکن است کم‌تر از میزان واقعی باشد.
پادشاهان انگلیسی مانند اکثر پادشاهان در اکثر کشورهای جهان اساسا مالک زمین بودند. آنان صاحب کشور بودند و به حق تصرف هم مالک آن بودند. دهه ۱۷۶۰ میلادی واقعا لحظه‌ای است که قانون اساسی بریتانیا به شکل مدرن آن ظهور می‌کند زیرا در آن زمان خاندان سلطنتی تمام دارایی خود یعنی اراضی صاحب تاج و تخت را به خزانه داری برتیانیا واگذار می‌کند. از آن زمان به این سو، خاندان سلطنتی فهرست به اصطلاح مدنی را دریافت کرد که کمک مالی از طرف پارلمان برای تامین بودجه سلطنت است.
این نظام به مدت ۲۵۰ سال ادامه یافت تا آن که در سال ۲۰۱۱ میلادی دولتی محافظه کار در بریتانیا در برهه زمانی ریاضت اقتصادی رای پارلمان به این بودجه را مایه شرمساری قلمداد کرد.
در عوض، آنان نوعی مشارکت عمومی - خصوصی را انجام دادند که در آن خزانه داری به عنوان نماینده بخش عمومی موافقت می‌کند که درآمد حاصل از زمین‌های سلطنتی را به اشتراک بگذارد. این زمین‌های عظیم به ارزش حدود ۲۰ میلیارد دلار در سراسر بریتانیا هستند املاکی که به روش‌های مختلف اجاره داده شده و توسعه می‌یابند و این درآمد ۱۵ درصد به ۸۵ درصد به نفع خزانه داری تقسیم می‌شود.
برای روشن‌تر شدن بحث باید بگویم فردی که در جایگاه پادشاه یا ملکه در بریتانیا زندگی می‌کند مالک آن سرزمین است اما در عمل و واقعا آن چه که او از آن دارای حق می‌باشد جریان درآمد از این ثروت است. برای مثال، چارلز سوم پادشاه جدید بریتانیا نمی‌تواند بدان خاطر که مالک دوک‌نشین لنکستر خوانده می‌شود آنجا را بفروشد. آن ناحیه دست نخورده باقی می‌ماند. او تنها می‌توان درباره اجاره آن ناحیه تصمیم گیری کند یا به روش‌های دیگر آنجا را توسعه دهد.
در مورد مالکیت قو و سایر حیوانات، این موضوع چندان هم ایده‌ای دیوانه‌وار نیست. قوها روزگاری غذای ارزشمند هر ضیافتی بودند و اگر قرار بود یک ضیافت واقعاً بزرگ داشته باشید یک قو سرو می کردید. بنابراین، پادشاهان گفتند: «همه قوهای کشور متعلق به ما هستند». پادشاهان مالک آنان هستند به این معنا که هیچ کس دیگری مالک قوهای بریتانیا نیست. با این وجود، برای مثال، چارلز سوم نمی‌تواند قوها را بفروشد یا به وثیقه بگذارد!
شاید در اینجا بپرسید با توجه به چنین نظامی اگر یک جمهوری خواه بخواهد نظام سلطنتی بریتانیا را ملغی کند چه رخ خواهد داد؟ چه می‌شود اگر بریتانیا واقعا تلاش کند گزینه‌ای جمهوری خواهانه را دنبال کند؟
من فکر می‌کنم انجام این کار بر اساس ساختار تقسیم بین دارایی خصوصی شخصی خاندان سلطنتی از یک سو بسیار ساده است. آنان حتی میلیاردر هم نیستند. آنان واقعا الیگارشی مناسبی نیستند. آنان تنها به نوعی افرادی ثروتمند هستند. آنان به اندازه میانگین میلیاردها در ایالات متحده نیز صاحب ثروت نیستند چه برسد به اندازه بزوس یا شخص دیگری مانند او. جایی که ثروت آنان واقعا در آن واقع شده زمین‌های سلطنتی، دوک‌نشین لنکستر و کورنوال است و آنان در حال حاضر تحت مدیریت حرفه‌ای و تحت حسابرسی عمومی قرار دارند.
بنابراین، به معنای واقعی کلمه تنها کاری که در صورت پیشبرد رویکرد جمهوری خواهانه در بریتانیا باید انجام داد این است که جریان درآمد از خاندان سلطنتی خارج شود و تمام. آن زمان شما تنها از خاندان سلطنتی می‌خواهید که مانند سایرین مالیات بپردازند.
در مورد مالیات، اعضای خاندان سلطنتی ملزم به پرداخت مالیات بر درآمد نیستند اما طبق یک توافق سیاسی که ملکه با دولت‌های دهه ۱۹۹۰ میلادی انجام داد آنان داوطلبانه مالیات پرداخت کرده‌اند یا دست کم بر بخش قابل توجهی از درآمد خود مالیات پرداخت نموده اند. بنابراین، درآمد حاصل از دوک‌نشین لنکستر منبع درآمد اصلی خانواده مشمول مالیات است. کاری که آنان انجام نمی‌دهند و تحت شرایط کاملا صریح و قانونی می‌باشد این است که مالیات بر ارث پرداخت نمی‌کنند.
بنا به دلایلی این یکی از مشکلات دولت جان میجر در دهه ۱۹۹۰ میلادی بود دولت محافظه کاری که پس از مارگارت تاچر آمد دولتی که هیچ کس هرگز آن را به یاد نمی‌آورد اما از طرق مختلف کاملا تاثیرگذار بود و یکی از کارهایی که انجام داد اصلاح قانون ارث سلطنتی بود.
آنان ظاهرا نگران سناریویی بودند که در آن ملکه می‌میرد سپس چارلز ارث می‌برد و سپس او می‌میرد و اگر مالیات بر ارث را به صورت متوالی اعمال کنید می‌توانید تقریبا تمام دارایی‌ها را از بین ببرید زیرا در بریتانیا مالیات بر ارث بیش از ۴۰۰۰۰۰ دلار را پرداخت می‌کنید. بنابراین، با مرگ پادشاه مالیات بر ارث تعلق نمی‌گیرد.
بیشتر بخوانید:
میلیاردرها دنیا در کدام قاره و کشورها ساکن هستند؟/ بزوس جایگاه دومین فرد ثروتمند دنیا را به فردی هندی بخشید۲۱۷ ۲۵۶
کد خبر 1675949منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: ملکه الیزابت پول خاندان سلطنتی بریتانیا مالیات بر ارث
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۵۴۵۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خاندانی از تبار و نوادگان حذیفه‌بن‌یمان در طرشت
همشهری آنلاین- شهره کیانوش راد: قدمت طرشت به پای شهرری نمی‌رسد، اما از تهران قدیمی‌تر است و در دوره‌هایی نام‌آورتر بوده است. طرشت تا پیش از ساخته شدن حصار طهماسبی تهران و قبل از حمله مغولان، معروف‌تر و مشهورتر از قصبه تهران بود و از پایگاه‌های علمی معروف جهان اسلام شناخته می‌شد. این روستای غرب تهران، به باغ‌های پرمحصول توت، شاه‌توت، سیب و انارش شهرت داشت و باغداران طرشت به همراه اهالی روستای کن بخش زیادی از محصولات میوه‌ای مورد احتیاج اهالی پایتخت‌نشین دوره قاجار را تامین می‌کردند.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
علیرضا زمانی، تهران پژوه، می‌گوید: «طرشت همچون گذشته خاک حاصلخیز و محصولات باغی و زراعی پرباری دارد. هر چند امروزه در طرشت خبری از زمین‌های زراعی گندم و جو نیست، اما همچنان می تواند از محصولات منحصر به فرد باغ‌های این منطقه بهره برد. در این منطقه، بزرگان و افراد صاحب نامی زیسته اند که بخشی از هویت این محله تاریخی به شمار می آیند. به واسطه همین افراد، مراکز علمی معتبری در طول تاریخ در طرشت پا گرفته و در تاریخ این شهر و سرزمین جاودانه شده‌اند.»
علیرضا زمانی، یکی از مرکز علمی را مرتبط با خاندان دوریستی می‌داند و می‌گوید: «اگرچه بنا به گفته برخی مورخان، نخستین ساکنان طرشت از شمیران به این منطقه آمدند، اما طرشت شهرت و عزت خود را به خاندان بزرگ دوریستی مدیون است. اصلاً به خاطر این خانواده بود که طرشت در گذشته به دوریست معروف شد و بعدها هم درشت و سپس طرشت شد. خاندان دوریستی از تبار و نوادگان حذیفه بن یمان، صحابی معروف پیامبر هستند. همان حذیفه که به عنوان صاحب سرّ و رازدار پیامبر(ص) شناخته می‌شود و از شیعیان خاص مولا علی (ع) بود. حذیفه بعد پیامبر(ص) از معدود یاران خواص علی (ع) هم باقی ماند و از ارکان چهارگانه صحابی او به حساب می‌آید، آن طور که با وصیت خود زهرای مرضیه (س)، در نماز و دفن شبانه بانو حضور داشت. حذیفه را به عنوان یکی از راویان معروف واقعه غدیر هم می‌شناسند. او از راویان شهره حدیث نبوی است و بعد مرگش در مدائن و نزدیک قبر سلمان فارسی به خاک سپرده شد. هویت و نام طرشت با خاندان دوریستی و حذیفه بن یمان پیوندی ناگسستنی یافته، خاندانی که خاک دوریست یا طرشت را با حضور خود متبرک کرده و با علم و علم‌آموزی پیوند دادند. بعدها با زندگی نوادگان حذیفه در طرشت، مراکز علمی در این محله پا گرفت.»
قاضی نورالله شوشتری، در کتاب ارزشمند مجالس‌المؤمنین به معرفی سه عالم شیعه دوریستی (طرشتی) پرداخته است. او در معرفی خواجه جعفر دوریستی رازی (از نوادگان حذیفه بن یمان) به حضور خواجه نظام الملک طوسی، صدراعظم مقتدر عصر سلجوقی در قریه طرشت اشاره می‌کند که نسب شریفش به حذیفه بن الیمان از اکابر و اخیار صحابه رسول(ص) منتهی می‌شود. مزار شیخ عبدالله طرشتی (شیخ عبدالله بن جعفر بن محمد معروف به ابومحمد دوریستی) امروز نیز زیارتگاهی بزرگ در قلب محله طرشت است.
کد خبر 846083 برچسب‌ها محله همشهری محله امامزاده
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»